IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel

Heroes

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht

Frozen
Frozen
Moderator

Heroes Empty
BerichtOnderwerp: Heroes Heroes I_icon_minitimezo maa 15, 2015 10:06 pm


Heroes K0kqp4
Lakeroots ✧ 18 moons ✧ Hunter

Een beetje ongemakkelijk bewoog de lichtgebouwde teef zich richting de weeping willow. Haar pootjes waren zoals vrijwel altijd nat, en ze moest goed oppassen dat ze niet over een boomwortel struikelde en met haar snoet in de blubber belandde. Dat zou niet de eerste keer zijn. Niet helemaal zeker waarom begaf ze zich richting de plek waar haar leader sliep. Ze wilde hem gewoon een keer zien, persoonlijk spreken. Hij was zo groot en sterk, en hij leek zo .. onbereikbaar. Alsof hij te goed was voor gewone hunters zoals zij. Niet dat dat aan hem lag, meer aan de rang die hij had. Je moest wel héél goed zijn, wilde je leader worden. En het zou een ongelofelijk grote eer zijn voor haar om hem te ontmoeten. Ze had hem nog nooit echt gesproken. Ook had ze nog nooit eerder gedurfd om op hem af te stappen. Wat nou als hij haar irritant vond? Of nutteloos? Dat zou best wel beschamend zijn. Net als met je snoet in de modder vallen. Uiteindelijk kwam ze aan bij haar bestemming, en stak ze nieuwsgierig haar snuit naar voren. 'Phoenix?' Sprak ze zachtjes, eerbiedwaardig. Oh, dit was zo spannend!

{PHOENIX}


Terug naar boven Ga naar beneden

Poehbeertje
Poehbeertje


Heroes Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heroes Heroes I_icon_minitimema maa 16, 2015 5:43 pm

Heroes 2dhvjgn

Dromerig volgde Phoenix het lichtspel dat op de binnenzijde van zijn oogleden geprojecteerd werd. Een strak rooster van knipperende blokjes werd afgewisseld door oneindige rijen concentrische cirkels die steeds kleiner werden tot ze in de diepte verdwenen waren. Kleine vlekjes en lijntjes dansten er eigenwijs tussendoor. De oude reu had al zijn hele leven mogen genieten van een bijzonder prettige eigenschap: hij kon vaak zelf beslissen wanneer hij zou slapen en wanneer niet. Hij kon zonder veel moeite uren wakker blijven met zijn ogen gesloten als hij dat wilde. En als hij dan besloot om te gaan slapen, lukte dat binnen een paar minuten. Maar als hij echt te moe was, kon zijn slaap het toch nog wel eens van zijn wilskracht overnemen. Gelukkig was dat nu niet zo: hij lag al eindeloos zo in zijn hol. Hoe lang was het inmiddels? Het zou een halfuur kunnen zijn, maar net zo goed al de hele middag.

Hij hoorde een zachte stem. 'Phoenix?' sprak ze eerbiedwaardig. Was de stem er echt? Hij kon het niet met zekerheid zeggen. Langzaam, heel langzaam opende hij zijn linkeroog, en kneep het onmiddellijk weer dicht. De zon was nog niet onder, dat was in ieder geval duidelijk. Hij knipperde een paar keer en keek omhoog. Hij zag een schaduw in de vorm van een vossensnuit sterk afsteken tegen de groene achtergrond. Dus de stem was er daadwerkelijk. De schaduw begon zich te vervormen tot een gezicht. Het was een teefje. Had hij haar eerder gezien? Welnee. En toch... 'Goedemiddag,' zei hij vriendelijk. 'Kan ik iets voor je doen?' Hij stond voorzichtig op en glimlachte naar haar. Opeens zag hij de verwarring. Ze had een zekere gelijkenis met dat meisje uit die bende, die hij laatst in de rechtbank had ontmoet. Ze leken op het eerste gezicht helemaal niet op elkaar, maar er was iets in de ogen... iets in de kleur... of de blik... hij kon het niet benoemen.
Terug naar boven Ga naar beneden

Heroes

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Amnira :: ✿ Lakeroots :: The Weeping Willow-