Lakeroots ✧ 18 moons ✧ Hunter

Heerlijk ontspannen dobberde Silver in het water. De zon scheen fel op haar kopje, en het was vrij warm. Het koele water voelde dan ook verfrissend aan, en op dit soort dagen was de teef blij met haar goed ontwikkelde zwem-skills. Ze nam een grote hap adem, en dook toen onder. Ze hield van kopje onder gaan. Het was alsof ze even naar een andere wereld ging, een wereld vol stilte en rust. Ze opende haar oogjes, maar kon amper wat zien in het troebele water. Zo beef ze even, hoe noemde je dat, hangen, totdat het ademtekort haar dwong om weer naar boven te gaan. Ze hapte naar adem, en zwom vervolgens rustig verder. Soms beeldde ze zich in dat ze een wezen was dat half vis, half vos was. Een vos die bij de aanraking van water kieuwen kreeg, en zo kang onder water kon blijven als ze wilde. Helaas waren dat maar dromen, en moest ze het doen met wie ze was.

{JANIS}

Telkens weer fascineerde het Janis hoeveel zij en haar zusje verschilde, maar toch ook op elkaar leken. Ze deden zeg maar hetzelfde, maar op allebei geheel hun eigen manier. Misschien moeilijk te begrijpen voor buitenstaanders. Wat wel vast stond, was dat Silver altijd een glimlach op Janis snuit wist te vormen, zo ook nu. Wat Silver nu weer aan het doen was, was een tikkeltje onduidelijk, maar het zag er erg grappig uit. Ze had blijkbaar een soort nieuwe manier van zwemmen ontdekt ofzo? Maar waar het om ging was dat ze genoot. Janis kwam wat dichterbij en ging aan de rand van het water zitten. "Hee Silver." Het was alweer een tijdje geleden dat ze elkaar voor het laatst hadden gesproken. "Wat euh-... Ben je precies aan het doen?"

Lakeroots ✧ 18 moons ✧ Hunter

Eenmaal boven waren het niet alleen de warme zon en de rumoer die het land met zich mee was die haar begroetten, ook de gedaante van haar zus was aan de over van het meer verschenen. 'Janis!' Begroette Silver haar vrolijk terug, met een glimlach op haar snuitje. Haar zus was de enige familie die ze nog had, en betekende enorm veel voor haar. Dat, en het feit dat Janis haar meerdere keren uit de problemen had gered. Janis was groter dan haar, sterker. Toch leken de twee op elkaar. Beiden hadden wel eens lak aan de regels. Echter verschilden hun motieven nog wel eens. Zo had Janis ook totaal andere vrienden. Best wel enge vrienden. Maar als Janis ze vertrouwde, was het goed. Toch? 'Ik, eeh, zwem!' Antwoordde ze zacht giechelend. 'Kom er ook in!' Samen was het altijd veel gezelliger dan alleen, zeker met Janis.