»Rune
»Nurse
»3 years
De witte vos liet zijn chocoladebruine ogen over het kamp glijden. De meeste nurses vonden het leuker om binnen te liggen rotten. Rune niet. Hij hield van frisse lucht. De langharige reu sloot zijn ogen en haalde diep adem. Hij zette een stap vooruit, maar gleed uit op het gladde oppervlak van de gletsjer. Waarom was hij toch zo klungelig? Rune rolde dankzij de schuine ligging van de gletsjer naar beneden, tot hij tegen een andere vos opbotste en zo tot stilstand kwam, maar ook de andere vos in de sneeuw duwde. Rune besefte dat hij tegen Ljiné, de leader was opgebost. Hij krabbelde snel overeind. "Sorry", stamelde de witte vos. "Gaat het?", het was zijn job om zich zorgen te maken over anderen, en dat zou hij dan ook doen.

Eerst Ljiné

Ijiné sloeg haar staart om haar poten. Vanaf de rand van de gletsjer keek ze over het kamp. Haar donkerbruine ogen sloten even waarna er een geeuw klonk. Rustig stond ze op om de resterende sneeuw uit haar vacht te schudden. Echter voelde ze iets hard tegen haar poten aankomen waardoor ze onderuit werd gehaald. Meteen sprong de vos op en keek lichtelijk geïrriteerd in het rond. "Sorry", zei een witte vos achter haar. Met een ruk draaide ze zich om waarna ze haar donkere ogen in de zijne boorde. "Gaat het?", vroeg hij vervolgens. Het was een van de Nurses, waarschijnlijk onhandig geweest en van de gletsjer af gegleden. "Prima, maar wat deed jij nou weer?"

Hanna je spelt het nog steeds niet goed het is met een I niet met een L X"D

»Rune
»Nurse
»3 years
"Prima, maar wat deed jij nou weer?", Rune haalde zijn schouders op. "Ik gleed uit", vertelde de langharige vos, waarbij hij zijn blik op de grond gericht hield. Waarom was het zo lastig om van die autoritaire figuren gewoon aan te kijken? Hij was niet van plan om expres op de leader te springen, en als dat al het geval was geweest, had hij haar achteraf vast niet bezorgd gevraagd of alles goed ging. "Sorry", zei hij nog eens. "Ik zal in het vervolg beter uitkijken", hij kreeg altijd dat soort dingen te horen. 'Doe eens niet zo wild' of 'Wees eens wat rustiger' waren veelvoorkomende zinnen in zijn leven.

oké, vanaf nu ga ik het altijd juist proberen te schrijven >:)

"Ik gleed uit", antwoordde de Nurse terwijl hij zijn schouders ophaalde. De blik van de vos bleef op de grond hangen. Er waren wat dat betreft drie soorten vossen. Of ze wisten niet goed wat ze moesten doen en staarde maar wat naar de grond, zoals Rune deed. Of ze keken haar beleeft aan, en dan had je natuurlijk ook nog de arrogante typisch. Die keken haar dan recht aan maar zonder ook maar een beetje respect, of ze keken gewoon totaal de andere kant op. "Sorry", verontschuldigde het reutje zich nog eens. "Ik zal in het vervolg beter uitkijken", vervolgde de witte vos. "Mooi zo, we kunnen geen gewonde vossen hebben door onhandigheid. Dat zou alleen maar meer werk zijn voor de Nurses niet? Hoe staat het er eigenlijk met de kruiden voor?" Vroeg ze vervolgens om het gesprek toch een beetje door te kunnen laten gaan.